TUTU
CZYLI
PACZKA
Etymologia słowa TUTU nie jest jasna, wiadomo jedynie, ze słowo pochodzi z
francuskiego: jedni wywodzą je od tulle (tiul), inni od cucu,
skrót od cul-cul, oznaczającego w mowie dziecięcej pośladki. Choć
często używa się go w stosunku do romantycznej sukni baletowej, samo
słowo pojawiło się w słownikach dopiero na początku lat 1880-tych.
Wówczas określano nim kalesony noszone pod strojem tancerki - do
garderoby tanecznej wprowadziła je wielka XVIII-wieczna ballerina
Camargo,
ktora nosiła je pod spódnicą do tańca, znacznie krótszą niż
wymagała tego ówczesna moda (i przyzwoitość). Kalesony miały chronić
wdzięki niewieście przed niepożądanym wzrokiem publiczności.
Istnieje wiele rodzajów paczek, które różnią się między sobą długością,
sztywnością, stopniem zmarszczenia materiału w talii lub biodrach i
innymi detalami konstrukcji.
Tradycyjnie paczki wykonuje się z
naturalnych materiałów: bawełnianej gazy, muślinu, tiulu, organzy,
woalu, a dziś także z syntetykow.
PACZKA ROMANTYCZNA
Paczka romantyczna to wykonana z kilku warstw zwiewnego muślinu lub
tiulu, zmarszczona w talii i opadająca do połowy łydki spódnica,
połączona w całość z gorsetem, wykończonym krótkimi rękawkami.
Najlepiej dziś znanym przykładem paczki romantycznej jest strój willid z II aktu Giselle oraz sylfid z XX-wiecznego baletu Les Sylphides/Chopiniana.
Paczka neoromantyczna
Paczka neoromantyczna to uwspółcześniona wersja paczki romantycznej.
Kilka warstw miękko opadającego tiulu doszytych do uproszczonego gorsetu
lub po prostu zebranych w pasek i tworzących niezależną od gorsetu
spódnicę, zakładaną na wierzch elastycznego body.
Prototypem paczki romantycznej była suknia zaprojektowana przez Eugene'a Lami dla Marii Taglioni do roli Sylfidy (La Sylphide, 1832).
PACZKA KLASYCZNA
Z biegiem czasu taniec wymagał coraz większej wirtuozerii, a krótkie, odsłaniające nogi tutu dawało tancerce większą swobode ruchu przy wykonywaniu trudnych ewolucji tanecznych.
Paczka klasyczna może być bardzo sztywna, odchodząca od bioder niemal
pod kątem prostym, może też mieć nieco opadający, dzwonkowaty kształt.
Klasyczna paczka wykonana jest z kilkunastu wartstw sztywnego tiulu -
wierzchnia warstwa, często bogato zdobiona, ma ok. 40 cm szerokości
(zależnie od rozmiaru paczki). Spódniczka, zwykle nieco dłuższa z tyłu,
połączona jest z gorsetem. Lekko nachodząca na biodra część między
gorsetem a spódniczką to tzw. baskinka - karczek i figi w jednym.
Baskinkę wykonuje się z elastycznego materiału
lub z materialu ciętego ze skosu, który pokrywa się później tą samą
tkaniną, z której wykonany jest gorset (lub podobną). Dolna część
baskinki - figi - także musi być estetycznie wykończona. Podczas pracy
nad tutu, najpierw łączy sie tiulową spódnicę z figami, a następnie
doszywa do górnej baskinki, która może być (ale nie musi) połączona z
resztą gorsetu. Wewnątrz gorsetu przymocownay jest pas, który trzyma
całość wokół talii.
Gorset szyty jest z wielu elementów, zwykle 8-12 paneli, dzięki którym
łatwiej go dopasować do kształtów baletnicy (im więcej paneli, tym
lepiej dopasowany). Sztywność zapewniają mu liczne brykle czyli giętkie
pręty wpuszczane w tuneliki utworzone podczas szycia. Tradycyjny gorset
zapinany jest na haftki, choć dziś w tańszych kostiumach używane są
także zamki błyskawiczne.
Po spódniczki Tutu dla dziewczynki zapraszam na stronę:
http://battuballet.pl/pl/p/TUTU-Spodniczka-baletowa/74
www.battuballet.pl
