sobota, 14 czerwca 2014

TUTU

TUTU

CZYLI 

PACZKA






Etymologia słowa TUTU nie jest jasna, wiadomo jedynie, ze słowo pochodzi z 
francuskiego: jedni wywodzą je od tulle (tiul), inni od cucu, skrót od cul-cul, oznaczającego w mowie dziecięcej pośladki. Choć często używa się go w stosunku do romantycznej sukni baletowej, samo słowo pojawiło się w słownikach dopiero na początku lat 1880-tych. Wówczas określano nim kalesony noszone pod strojem tancerki - do garderoby tanecznej wprowadziła je wielka XVIII-wieczna ballerina Camargo,

 ktora nosiła je pod spódnicą do tańca, znacznie krótszą niż wymagała tego ówczesna moda (i przyzwoitość). Kalesony miały chronić wdzięki niewieście przed niepożądanym wzrokiem publiczności. 



Istnieje wiele rodzajów paczek, które różnią się między sobą długością, sztywnością, stopniem zmarszczenia materiału w talii lub biodrach i innymi detalami konstrukcji. 




Tradycyjnie paczki wykonuje się z naturalnych materiałów: bawełnianej gazy, muślinu, tiulu, organzy, woalu, a dziś także z syntetykow.





PACZKA ROMANTYCZNA

 
Paczka romantyczna to wykonana z kilku warstw zwiewnego muślinu lub tiulu, zmarszczona w talii i opadająca do połowy łydki spódnica, połączona w całość z gorsetem, wykończonym krótkimi rękawkami. 


Najlepiej dziś znanym przykładem paczki romantycznej jest strój willid z II aktu Giselle oraz sylfid z XX-wiecznego baletu Les Sylphides/Chopiniana.



Paczka neoromantyczna

  Paczka neoromantyczna to uwspółcześniona wersja paczki romantycznej. Kilka warstw miękko opadającego tiulu doszytych do uproszczonego gorsetu lub po prostu zebranych w pasek i tworzących niezależną od gorsetu spódnicę, zakładaną na wierzch elastycznego body.
 

Prototypem paczki romantycznej była suknia zaprojektowana przez Eugene'a Lami dla Marii Taglioni do roli Sylfidy (La Sylphide, 1832).





PACZKA KLASYCZNA
 
Z biegiem czasu taniec wymagał coraz większej wirtuozerii, a krótkie, odsłaniające nogi tutu dawało tancerce większą swobode ruchu przy wykonywaniu trudnych ewolucji tanecznych.
Paczka klasyczna może być bardzo sztywna, odchodząca od bioder niemal pod kątem prostym, może też mieć nieco opadający, dzwonkowaty kształt. 







Klasyczna paczka wykonana jest z kilkunastu wartstw sztywnego tiulu - wierzchnia warstwa, często bogato zdobiona, ma ok. 40 cm szerokości (zależnie od rozmiaru paczki). Spódniczka, zwykle nieco dłuższa z tyłu, połączona jest z gorsetem. Lekko nachodząca na biodra część między gorsetem a spódniczką to tzw. baskinka - karczek i figi w jednym.



Baskinkę wykonuje się z elastycznego materiału lub z materialu ciętego ze skosu, który pokrywa się później tą samą tkaniną, z której wykonany jest gorset (lub podobną). Dolna część baskinki - figi - także musi być estetycznie wykończona. Podczas pracy nad tutu, najpierw łączy sie tiulową spódnicę z figami, a następnie doszywa do górnej baskinki, która może być (ale nie musi) połączona z resztą gorsetu. Wewnątrz gorsetu przymocownay jest pas, który trzyma całość wokół talii.







Gorset szyty jest z wielu elementów, zwykle 8-12 paneli, dzięki którym łatwiej go dopasować do kształtów baletnicy (im więcej paneli, tym lepiej dopasowany). Sztywność zapewniają mu liczne brykle czyli giętkie pręty wpuszczane w tuneliki utworzone podczas szycia. Tradycyjny gorset zapinany jest na haftki, choć dziś w tańszych kostiumach używane są także zamki błyskawiczne.


Po spódniczki Tutu dla dziewczynki zapraszam na stronę:
http://battuballet.pl/pl/p/TUTU-Spodniczka-baletowa/74


www.battuballet.pl





 

piątek, 13 czerwca 2014

POINTY

POINTY



Marzenie każdej małej baletnicy.

Już od pierwszych dni zajęć a często nawet na długo przed 
dziewczynki marzą o zatańczeniu na czubkach palców w pointach.

Aby móc założyć pointy musi minąć kilka lat nauki aby przygotować stopę na te nizwykłe obuwie



Pointy (fr. pointe – szpic) – twarde baletki, używane w balecie, przeznaczone do tańca klasycznego lub ostatnio używane w tańcu współczesnym. 

Tancerki tańcząc stoją na samych czubkach palców, czyli wchodzą na pointy. Artystka wchodząca na pointy ma stwarzać wrażenie lekkości i unoszenia się w powietrzu.


Pointy wytwarza się sklejając wiele warstw różnej grubości kartonu i materiału, czubki point robi się także z gipsu, wierzch baletki pokrywa najczęściej satyna. 

 Mają skórzane podeszwy, z ich przodu znajduje się krótki ściągacz i – chociaż nie zawsze – para troczek (wstążek), które zawiązuje się dla zabezpieczenia kostki lub gumka (istnieją różne metody ich przyszywania) podtrzymująca pointę.
 Natomiast na palce stopy nakładamy 'wkładkę' (najczęściej silikonową) lub watę, by zapobiec zranieniu.

Aby móc używać pointy trzeba je 'wyrobić'. 

W celu lepszego kontrolowania ruchów w czasie tańca przed wejściem na scenę nacierane są kalafonią.



Ich pojawienie się było związane z rozwojem baletu włoskiego, połączonego z reformą kostiumu baletowego na przełomie XVIII i XIX wieku.

 Pierwsze na pointach stanęły słynne tancerki Taglioni i Istomina. 
Na początku pointy były bez troczek, bez gumek, co powodowało częste kontuzje kostek.

 Pointy często się łamały i były nietrwałe.
 Niektóre tancerki nie miały paznokci u stóp.
 Rozwój nastąpił później.
 Dziś pointy nie powodują takich uszkodzeń.

 Są wytrzymalsze, ale żeby móc ich używać, trzeba mieć wyćwiczoną i mocną stopę.


czwartek, 12 czerwca 2014

WITAM

Witam

Na tym blogu będę dzielić się z wami
 nowościami z oferty Battu Balet , ciekawostkami 
i zdjęciami na temat tańca . 

Będą też konkursy w których do wygrania będą spódniczki TUTU z naszej oferty.


Body baletowe - stroje taneczne


www.battuballet.pl







 Zapraszam na naszą stronę na facebooku :

                                                              https://www.facebook.com/pages/Battu-Ballet/280581662102887